5 เคล็ดลับการวาดภาพสีน้ำมันสำหรับผู้เริ่มต้น

หากคุณไม่เคยเรียนรู้วิธีการเล่นดนตรี การนั่งกับกลุ่มนักดนตรีโดยใช้คำศัพท์ทางเทคนิคเพื่ออธิบายงานของพวกเขาอาจทำให้สับสนและใช้ภาษาที่สวยงามสถานการณ์คล้ายๆ กันนี้อาจเกิดขึ้นได้เมื่อพูดคุยกับศิลปินที่วาดภาพด้วยสีน้ำมัน จู่ๆ คุณก็อยู่ในวงสนทนาที่พวกเขากำลังถกเถียงกันถึงจุดปลีกย่อยของเม็ดสี พูดถึงประโยชน์ของผ้าใบกับผ้าลินิน หรือแบ่งปันสูตรอาหารสำหรับเจสโซโฮมเมด คำแนะนำเกี่ยวกับพู่กัน และเทคนิคที่เรียกว่า “เปียกบนเปียก”ภาษาที่มีอยู่มากมายที่ใช้ร่วมกับภาพเขียนสีน้ำมันอาจรู้สึกล้นหลามในตอนแรก แต่ถ้าคุณใช้เวลาทำความคุ้นเคยกับข้อกำหนดและแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุด คุณจะสามารถใช้งานสื่อที่มีอายุหลายศตวรรษได้อย่างง่ายดาย

หากคุณเพิ่งเริ่มต้น อย่าคาดหวังความสมจริงของ Old Masters จากงานศิลปะชิ้นแรกของคุณไม่ว่าคุณจะเพิ่งเริ่มวาดภาพหรือเป็นศิลปินที่มักจะทำงานในสื่อประเภทอื่น เช่น อะคริลิกหรือสีน้ำ การเรียนรู้คุณสมบัติเฉพาะของสีน้ำมันนั้นต้องใช้เวลาพอสมควร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลาที่แห้งช้าและกฎเกณฑ์ที่เข้มงวดสำหรับการลงสีหลายชั้นเช่นเดียวกับสื่ออื่นๆ คุณควรลดความคาดหวังของตัวเองลง และเตรียมพื้นที่สำหรับการทดลองและการค้นพบ

เพื่อช่วยให้ศิลปินผู้มีดวงตาสดใสอยากลองใช้น้ำมัน เราได้พูดคุยกับศิลปินสองคนที่สอนการวาดภาพด้วย และได้รวบรวมเคล็ดลับ 5 ข้อในการทำความคุ้นเคยกับสื่อ

 

1. ทาสีอย่างปลอดภัย

ก่อนที่คุณจะเริ่ม สิ่งสำคัญอย่างยิ่งที่จะต้องพิจารณาว่าคุณจะทาสีที่ไหนสื่อหลายชนิด เช่น น้ำมันสน ปล่อยควันพิษที่อาจทำให้เกิดอาการวิงเวียนศีรษะ เป็นลม และเมื่อเวลาผ่านไป อาจเกิดปัญหาระบบทางเดินหายใจน้ำมันสนยังติดไฟได้สูง และแม้แต่ผ้าขี้ริ้วที่ดูดซับตัวกลางไว้ก็สามารถติดไฟได้เองหากโยนทิ้งไม่ถูกวิธีสิ่งสำคัญที่สุดคือคุณต้องทำงานในพื้นที่ที่มีการระบายอากาศซึ่งเข้าถึงวิธีการกำจัดที่ปลอดภัยหากคุณไม่มีความสามารถในการทำงานในพื้นที่ดังกล่าว ให้ลองการวาดภาพด้วยอะคริลิกซึ่งสามารถใช้คุณสมบัติบางอย่างของสีน้ำมันได้อย่างง่ายดายด้วยความช่วยเหลือของสื่อพิเศษ

เม็ดสีในสีน้ำมันมักประกอบด้วยสารเคมีอันตรายที่สามารถซึมผ่านผิวหนังได้ ดังนั้น คุณควรสวมถุงมือและเสื้อผ้าที่ใช้ป้องกันศิลปินมืออาชีพหลายคนจะเก็บเสื้อผ้าบางชิ้นไว้ใช้ตอนทำงาน และค่อยๆ พัฒนาตู้เสื้อผ้าสำหรับสตูดิโอนอกจากนี้ ศิลปินมักจะซื้อถุงมือยางเป็นจำนวนมาก แต่ถ้าคุณมีอาการแพ้ยางธรรมชาติ ถุงมือไนไตรล์ก็สามารถใช้แทนได้สุดท้ายนี้ หากคุณพบว่าตัวเองกำลังทำงานกับเม็ดสีที่หลวม อย่าลืมสวมเครื่องช่วยหายใจขั้นตอนเหล่านี้อาจดูเล็กน้อยหรือชัดเจน แต่สามารถทำได้ป้องกันการสัมผัสเรื้อรังต่อวัตถุมีพิษและปัญหาสุขภาพตลอดชีวิต

 

2. ใช้เวลาในการทำความรู้จักกับวัสดุของคุณ

เมื่อคุณได้รับมาตรการป้องกันความปลอดภัยแล้ว คุณสามารถเริ่มดำเนินการได้ช้าค้นหาวัสดุและเครื่องมือที่คุณชอบที่สุดโดยปกติแล้ว ศิลปินที่เพิ่งเริ่มทำงานสีน้ำมันจะต้องการรวบรวมพู่กัน เศษผ้า จานสี พื้นผิวที่จะลงสี (โดยทั่วไปเรียกว่า ค้ำ) สีรองพื้น น้ำมันสน ขนาดกลาง และสีสองสามหลอด

สำหรับมาร์โก วาลองกินจิตรกรที่สอนทั่วสหราชอาณาจักรในโรงเรียนต่างๆ เช่น Manchester School of Art และ Slade School of Fine Art ในลอนดอน เครื่องมือที่สำคัญที่สุดคือพู่กัน“ถ้าคุณดูแลแปรงอย่างดี แปรงก็จะคงอยู่ไปตลอดชีวิต” เธอตั้งข้อสังเกตเริ่มต้นด้วยประเภทต่างๆ ที่หลากหลาย โดยมองหารูปร่างที่หลากหลาย เช่น ทรงกลม สี่เหลี่ยม และพัด เป็นต้น และวัสดุ เช่น ขนสีน้ำตาลหรือขนแปรงValengin แนะนำให้ซื้อด้วยตนเองที่ร้านค้าไม่ออนไลน์ด้วยวิธีนี้คุณสามารถสังเกตคุณภาพและความแตกต่างของแปรงได้ก่อนที่จะซื้อ

สำหรับสีทา Valengin แนะนำให้ลงทุนในสีที่มีราคาไม่แพงหากคุณเป็นมือใหม่สีน้ำมันคุณภาพสูงแบบหลอดขนาด 37 มล. สามารถมีราคาสูงถึง 40 ดอลลาร์สหรัฐฯ ได้ ดังนั้นจึงเป็นการดีที่สุดที่จะซื้อสีที่มีราคาถูกกว่าในขณะที่คุณยังฝึกฝนและทดลองอยู่และเมื่อคุณระบายสีไปเรื่อย ๆ คุณจะพบยี่ห้อและสีที่คุณต้องการ“คุณอาจจะชอบสีแดงนี้ในแบรนด์นี้ แล้วพบว่าคุณชอบสีน้ำเงินนี้ในแบรนด์อื่น” วาเลนกินเสนอ“เมื่อคุณรู้เรื่องสีมากขึ้นอีกเล็กน้อย คุณก็สามารถลงทุนในเม็ดสีที่เหมาะสมได้”

เพื่อเสริมพู่กันและสีของคุณ อย่าลืมซื้อมีดจานสีเพื่อผสมสีด้วย—การใช้แปรงแทนอาจทำให้ขนแปรงเสียหายได้เมื่อเวลาผ่านไปสำหรับจานสี ศิลปินหลายคนลงทุนซื้อแก้วชิ้นใหญ่ แต่ Valengin สังเกตว่าหากคุณบังเอิญเจอเศษแก้ววางอยู่รอบๆ คุณสามารถใช้มันได้เพียงแค่พันขอบด้วยเทปพันสายไฟ

ในการรองพื้นผ้าใบหรือวัสดุรองรับอื่นๆ ศิลปินหลายคนใช้อะคริลิกเจสโซ—สีรองพื้นสีขาวหนา—แต่คุณยังสามารถใช้กาวหนังกระต่ายซึ่งแห้งได้คุณยังต้องใช้ตัวทำละลาย เช่น น้ำมันสน เพื่อทำให้สีของคุณบางลง และศิลปินส่วนใหญ่มักจะเตรียมสื่อประเภทต่างๆ ที่มีน้ำมันเป็นส่วนประกอบอยู่ในมือสื่อบางชนิด เช่น น้ำมันลินสีด จะช่วยให้สีของคุณแห้งเร็วขึ้นเล็กน้อย ในขณะที่สารอื่นๆ เช่น น้ำมันตั้งพื้น จะช่วยให้สีแห้งนานขึ้น

สีน้ำมันแห้งอย่างที่สุดอย่างช้าๆ และแม้ว่าพื้นผิวจะแห้ง แต่สีข้างใต้อาจยังเปียกอยู่เมื่อใช้สีน้ำมัน คุณควรคำนึงถึงกฎสองข้อนี้เสมอ: 1) ทาสีแบบลีนถึงหนา (หรือ "แบบไขมันเกิน") และ 2) ห้ามทาอะคริลิกทับน้ำมันในการทาสีแบบ "บางถึงหนา" หมายความว่าคุณควรเริ่มภาพวาดของคุณด้วยการล้างสีบางๆ และในขณะที่คุณค่อยๆ เลเยอร์ คุณควรเติมน้ำมันสนให้น้อยลงและใช้สื่อที่เป็นน้ำมันมากขึ้นมิฉะนั้น ชั้นของสีจะแห้งไม่สม่ำเสมอ และเมื่อเวลาผ่านไป พื้นผิวงานศิลปะของคุณจะแตกเช่นเดียวกับการทาอะคริลิกและน้ำมันเป็นชั้นๆ หากคุณไม่ต้องการให้สีแตก ให้ทาน้ำมันบนอะคริลิกเสมอ

 

3. จำกัด จานสีของคุณ

เมื่อคุณไปซื้อสี คุณมักจะพบกับสีรุ้งขนาดเท่าฝาผนังแทนที่จะซื้อทุกสีที่คุณต้องการรวมไว้ในภาพวาดของคุณ ให้เริ่มด้วยสีเพียงไม่กี่สี—เลือกหลอดอย่างระมัดระวัง“วิธีการเริ่มต้นที่มีประสิทธิผลมากที่สุดคือการจำกัดจานสีของคุณ” กล่าวเซดริก ชิซัมศิลปินผู้สอนที่มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียคอมมอนเวลธ์“โดยปกติแล้ว คอมโบสีส้มแคดเมียมหรือสีฟ้าอุลตร้ามารีนจะเป็นตัวเลือกที่โปรดปรานเมื่อเริ่มต้นครั้งแรก” เขากล่าวเสริมเมื่อคุณใช้สีตรงข้ามกัน 2 สี เช่น สีน้ำเงินและสีส้ม มันจะบังคับให้คุณโฟกัสที่คุณค่า ซึ่งก็คือสีที่อ่อนหรือเข้มของคุณ แทนที่จะเน้นที่ความเข้มหรือสี

หากคุณเพิ่มหลอดอีกหนึ่งหลอดลงในจานสีของคุณ เช่น แสงสีเหลืองแคดเมียม (สีเหลืองอ่อน) หรือสีแดงเลือดนกอลิซาริน (สีม่วงแดง) คุณจะเห็นว่าคุณต้องใช้สีกี่สีในการสร้างเฉดสีอื่นๆ“ในร้าน พวกเขาขายกรีนทุกประเภทที่คุณสามารถทำด้วยสีเหลืองและสีน้ำเงินได้” วาเลงกินกล่าว“การลองทำสีของคุณเองเป็นการฝึกที่ดี”

หากคุณไม่คุ้นเคยกับทฤษฎีสี ให้ลองทำแผนภูมิเพื่อดูว่าสีของคุณผสมกันอย่างไร: เริ่มด้วยการวาดตาราง จากนั้นวางสีแต่ละสีของคุณที่ด้านบนและด้านล่างสำหรับแต่ละตาราง ให้ผสมสีในปริมาณเท่าๆ กันจนกว่าคุณจะเติมสีที่เป็นไปได้ทั้งหมดในแผนภูมิ

 

4. ลองวาดภาพด้วยมีดจานสี

แบบฝึกหัดอันดับหนึ่งที่ Chisom แนะนำสำหรับจิตรกรมือใหม่คือการสร้างภาพวาดโดยใช้มีดจานสีแทนพู่กัน“หนึ่งในปัญหาพื้นฐานที่สุดที่เกิดขึ้นเกี่ยวข้องกับข้อสันนิษฐานที่ว่าทักษะการวาดภาพแปลเป็นภาพวาด” ชิสมกล่าว“นักเรียนจะจดจ่อกับแนวคิดในการวาดภาพและถูกครอบงำอย่างรวดเร็วด้วยข้อกังวลเฉพาะเรื่องสีน้ำมัน——————————————————————————————ว่าวัสดุไม่ใช่สื่อแห้ง สีนั้นสามารถจัดโครงสร้างภาพได้ดีกว่าเส้นเป็นส่วนใหญ่ พื้นผิววัสดุเป็นครึ่งหนึ่ง ของภาพวาด ฯลฯ”

การใช้มีดจานสีทำให้คุณเลิกใช้ความคิดเกี่ยวกับความแม่นยำและเส้นสาย และทำให้คุณต้องจดจ่ออยู่กับวิธีการที่การผลักและดึงสีและรูปร่างสามารถสร้างภาพได้Chisom แนะนำให้ทำงานบนพื้นผิวที่มีขนาดอย่างน้อย 9 คูณ 13 นิ้ว เนื่องจากพื้นที่ที่ใหญ่กว่าอาจกระตุ้นให้คุณทำเครื่องหมายที่ใหญ่ขึ้นและมั่นใจมากขึ้น

 

5. ระบายสีเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก

ระหว่างเรียนวาดภาพสีน้ำมันครั้งแรกในฐานะนักเรียนศิลปะที่ The Cooper Union ฉันรู้สึกหงุดหงิดกับโครงการหนึ่งเป็นพิเศษ นั่นคือเราต้องวาดภาพหุ่นนิ่งตัวเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีกเป็นเวลาสามเดือนแต่เมื่อมองย้อนกลับไป ตอนนี้ฉันเห็นความสำคัญของการมีหัวข้อที่ตายตัวในขณะที่เรียนรู้เทคนิคการวาดภาพ

หากคุณยึดติดกับการวาดภาพเรื่องเดิมๆ เป็นเวลานาน คุณจะคลายความกดดันในการ "เลือก" สิ่งที่ใส่ลงไปในภาพของคุณ และในทางกลับกัน ความคิดสร้างสรรค์ของคุณจะเปล่งประกายผ่านการใช้สีของคุณหากความสนใจของคุณจดจ่ออยู่กับเทคนิคการวาดภาพสีน้ำมัน คุณสามารถเริ่มให้ความสนใจเป็นพิเศษกับทุกๆ จังหวะของพู่กัน เช่น ทิศทางของพู่กันที่เปล่งแสง ความหนาหรือความบางของพู่กัน หรือความหมายของพู่กัน“เมื่อเราดูภาพวาด เราจะเห็นรอยพู่กัน เราสามารถดูว่าจิตรกรใช้พู่กันชนิดใด และบางครั้งจิตรกรก็พยายามลบรอยพู่กันบางคนใช้ผ้าขี้ริ้ว” วาเลงกินกล่าว“ท่วงท่าของจิตรกรแสดงบนผืนผ้าใบทำให้ภาพมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว”

สไตล์ของจิตรกรอาจมีความซับซ้อนทางแนวคิดพอๆ กับตัวแบบที่พวกเขากำลังวาดภาพกรณีนี้มักเกิดขึ้นบ่อยครั้งเมื่อศิลปินทำงานแบบ "เปียกบนเปียก" ซึ่งเป็นเทคนิคที่ใช้สีเปียกลงในชั้นก่อนหน้าของสีซึ่งยังไม่แห้งเมื่อคุณทำงานในรูปแบบนี้ เป็นการยากที่จะเลเยอร์สีเพื่อสร้างภาพลวงตาของภาพที่เหมือนจริง ดังนั้นการสัมผัสและความลื่นไหลของสีจึงกลายเป็นแนวคิดหลักหรือบางครั้ง เช่นเดียวกับในการวาดภาพ Color Field งานศิลปะจะใช้ระนาบสีขนาดใหญ่เพื่อสร้างเอฟเฟกต์ทางอารมณ์หรือบรรยากาศบางครั้ง แทนที่จะแสดงเรื่องราวผ่านภาพ มันเป็นวิธีการสร้างภาพวาดที่บอกเล่าเรื่องราว